Świat

• 

„Idź – mówi Kościół – głoś Ewangelię…”

„Pójdę tam, dokąd Boża chwała mnie wezwie…”

„Ponieważ Cię kocham, o Kościele, szukam w służbie Tobie okazji do przypodobania się Tobie: Ty wiesz, że Cię kocham…”

Te i inne wyznania wypływające z miłości do Kościoła-Oblubienicy i pragnienia służenia mu możemy wyczytać w pismach. bł. Franciszka Palau Quer. Jedno z hiszpańskich powiedzeń brzmi: „idąc, wyznacza się drogę”.

 

EUROPA: Hiszpania, Francja, Włochy, Polska, Portugalia, Rumunia

• 

• 

• 

• 

Europa to kolebka Karmelu Misyjnego:

Hiszpania– miejsce narodzin naszego założyciela, o. Franciszka Palau Quer, ocd oraz jego dzieła fundacyjnego.

Francja– symbol schronienia i apostolskiego rozwoju o. Franciszka.

Myśleć i działać „po europejsku” to dostrzegać „potrzebę zrozumienia chrześcijańskiego dziedzictwa tego kontynentu” tak, byśmy nie stali się dla siebie obcymi (Jan Paweł II, 1990).

Tu, w Europie, poszukujemy, uczymy się być, słuchać, patrzeć i dzielić:

– odnawiając i pielęgnując dar wiary i powołania każdego człowieka do relacji;

– dzieląc naszą misję z osobami świeckimi;

– pracując w dzielnicach ubogich i w stolicach wielkich miast;

– promując życie duchowe w parafiach;

– angażując się w duszpasterstwo młodzieżowe i powołaniowe;

– oddając się pomocy i opiece osób starszych, samotnych i chorych;

– prowadząc szkoły i domy rekolekcyjne;

– służąc wśród emigrantów;

– wychodząc na spotkanie ludziom uwikłanym w różne nałogi, chorym na AIDS.

 

AMERYKA ŚRODKOWA I POŁUDNIOWA

Argentyna, Boliwia, Brazylia, Kolumbia, Kostaryka, Kuba, Chile, Ekwador, Salwador, Meksyk, Nikaragua, Peru, Puerto Rico, Republika Dominikana.

• 

• 

• 

• 

Karmelitanki Misjonarki mówią o sobie:

„ Uczymy się kontemplować twarze naszych braci i sióstr oczyma Boga-Miłości. To On wzywa nas, byśmy niosły Dobrą Nowinę nadziei dla bogatych i biednych kontynentu amerykańskiego”:

– jesteśmy po stronie najuboższych, spragnionych chleba i miłości;

– oddajemy się edukacji, katechezie;

– wspólnie celebrujemy Słowo Boże i przygotowujemy do sakramentów;

– prowadzimy warsztaty zawodowe i szkoły;

– pracujemy z emigrantami, prześladowanymi  i więźniami;

– odwiedzamy chorych i samotnych;

– promujemy godność kobiety;

– pracujemy wśród Indian.

„Módlcie się często w potrzebach Kościoła i zajmujcie się dobrem bliźnich”

(bł. o. Franciszek Palau Quer, ocd)

 

AFRYKA

Kamerun, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Równikowa, Kenia, Malawi, Nigeria, Republika Demokratyczna Kongo, Tanzania.

• 

• 

• 

• 

Karmelitanki Misjonarki mówią o sobie:

„W Afryce wszystko jest barwne: czerwona jest ziemia i kolorowe stroje… Splata się tu nędza z całą gamą szeroko pojętego postępu. Walka o życie, o godność człowieka – trwa.

Nasza odpowiedź na wezwanie Pana jest jedna- wierność i nieustanne podejmowanie życia, każdego dnia na nowo:

– promując profilaktykę zdrowotną i opiekę nad chorymi;

– katechizując;

– przygotowując wraz ze świeckimi celebracje Słowa Bożego;

– angażując się w formację i edukację;

– podejmując różne inicjatywy na rzecz kobiet.

„Miłość ku Bogu, miłość ku bliźniemu: oto przedmiot mojej misji”

(bł. o. Franciszek Palau Quer, ocd)

 

AZJA

Korea, Filipiny, Indie, Indonezja, Japonia, Tajlandia, Tajwan.

• 

• 

• 

• 

Zaczynem azjatyckiego Kościoła są małe wspólnoty chrześcijańskie. Karmelitanki Misjonarki włączają się w różnego rodzaju działalność, promują:

– edukację dzieci i młodzieży;

– duszpasterstwo rodzin;

– towarzyszenie duchowe;

– programy no-violence;

– pracę z upośledzonym;

– centra duchowości;

– formację w Karmelu Misyjnym Świeckich.

„ Czyn doskonałej miłości bliźniego jest aktem miłości do Kościoła” (bł. o. Franciszek Palau Quer, ocd)

 

AUSTRALIA

Inauguracja naszej misji w Sydney dokonała się w sierpniu 2004 roku. W 20- milionowej Australii obecność wielu różnych narodowości w sposób naturalny podkreśla otwartość tego społeczeństwa, uniwersalność Kościoła. Karmel Misyjny i tu rozstawił swój namiot świadcząc o komunii i solidarności.

Wyzwań jest wiele:

-wspieranie rozwoju człowieka;

– duszpasterstwo rodzin;

– towarzyszenie młodzieży i dorosłym;

– katechizacja;

– organizowanie wspólnot między najuboższymi;

– praca z emigrantami;

– promowanie godności zapomnianej często ludności aborygeńskiej.

„Widzę Cię, o Kościele, zawsze nowym, a im więcej na Ciebie patrzę,

tym bardziej odkrywam Twoją piękność i bardziej Cię kocham”

(bł. o. Franciszek Palau Quer, ocd)